مدیریت که امری متنوع و متکامل و قابل تطبیق بر اقتضائات و شرائط گوناگون میباشد، دارای اصول و قواعدی است چه در بخش مدیریت منابع انسانی که متکفل امر گزینش، ارزیابی، حقوق و دستمزد، پاداش و تنبیه و انضباط، میباشد و چه در بخش وظایف مبانی مدیریت که عبارت از سازماندهی، نظارت، برنامهریزی و هماهنگی و رهبری میباشد، در میان همه این عناصر شناخته شده عدالت نقش محوری دارد و میتواند «امالاصول» لقب بگیرد. مقاله حاضر به دخالت عنصر عدالت در تمامی قواعد مدیریت منابع انسانی و وظایف مدیریت میپردازد. و با توجه به معانی گوناگون عدالت در ابعاد فردی و اجتماعی، به تفسیر عدالتمندی این قواعد میپردازد و در نهایت «مدیریت عادلانه» را به گونهای معرفی میکند که در تار و پود آن، عنصر عدالت جلوهای ویژه داشته باشد.چنین مدیریتی پویا، پاینده، کارآمد و اثربخش است و تأمین کننده توأمان رضایت و احقاق حق میباشد. و بیتردید «مدیریت عادلانه» تنها مدیریت زیبنده یک نظام دینی خواهد بود.
پیامبر خدا صلیاللهعلیهوآله میفرمایند: «إن شئتم أنبأتکم عن الامارهٔ (و ما هی) اوّلها ملامهٔ و ثانیها ندامهٔ و ثالثها عذاب یوم القیامهٔ إِلاّ من عدل».(۲)
