
بسم الله الرحمن الرحیم
امیرالمومنین علی علیه السلام در نامه خود به مالک اشتر فرمودند:
«إِنَّ شَرَّ وُزَرَائِکَ مَنْ کَانَ لِلْأَشْرَارِ قَبْلَکَ وَزِیراً وَ مَنْ شَرِکَهُمْ فِی اَلْآثَامِ ..فَإِنَّهُمْ أَعْوَانُ اَلْأَثَمَةِ وَ إِخْوَانُ اَلظَّلَمَةِ وَ أَنْتَ وَاجِدٌ مِنْهُمْ خَیْرَ اَلْخَلَفِ مِمَّنْ لَهُ مِثْلُ آرَائِهِمْ وَ نَفَاذِهِمْ وَ لَیْسَ عَلَیْهِ مِثْلُ آصَارِهِمْ وَ أَوْزَارِهِمْ وَ آثَامِهِمْ مِمَّنْ لَمْ یُعَاوِنْ ظَالِماً عَلَی ظُلْمِهِ وَ لاَ آثِماً عَلَی إِثْمِهِ »
«بدترین کارگزار تو آن ست که وزیر بدکاران پیش از تو بوده است و شریک گناهان ایشان .. اینان یاور گناهکاران و مددکار ستم پیشگان بودهاند درحالیکه تو میتوانی بهترین جانشین را برایشان بیابی، از کسانی که در رأی و اندیشه و کاردانی همانند ایشان باشند ولی بار گناهی چون بار گناه آنان بر دوش ندارند، از کسانی که ستمگری را در ستمش و بزهکاری را در گناهش یاری نکرده باشند.»
نهج البلاغه، نامه 53